INDEKS AUTORÓW / REDAKTORÓW

Robert Anderson studied Classics and Egyptology at Cambridge, England. During his time there the library of the music department was next door to that of Egyptology. This involved much lingering in the former and slow progress towards the latter. Eventually the music librarian, who was a good friend of the founder and editor of Record News, claimed that this visitor from other disciplines knew more about Bach than anyone else he had come across in Cambridge, where he had also started conducting. The result was a suggestion that he might like to review for the magazine, and possibly become its assistant editor. The offer proved timely, as Coptic research had just reached a natural conclusion, with translation into English of the life and writings of the Egyptian monk, St. Shenoute, a project since published.

W biografistyce chopinowskiej, począwszy od prac Franza Liszta, Maurycego Karasowskiego i Fredericka Niecksa, utrwalił się już pewien wzór opisu życia i dzieła polskiego twórcy. Model ten czynił zeń nie tylko postać pierwszoplanową, ale niekiedy nawe...

Pierwsza w polskim i światowym piśmiennictwie muzycznym opowieść o życiu siostry Karola Szymanowskiego, Stanisławy, wybitnej śpiewaczki i niezwykłej artystki. Oparta na dokumentach i materiałach źródłowych w przeważającej części dotąd nieznanych. Ukazuje losy artystki na tle Lwowa, Krakowa i Warszawy z lat 1907-1913, Genewy i Lozanny czasów I wojny światowej, wreszcie Warszawy, Rygi, Helsinek, Paryża, Wiednia, Mediolanu, Frankfurtu, Berlina w okresie międzywojennym. Dyskretnie śledzi skomplikowane życie osobiste artystki, w którym tragizm miesza się ze szczęściem, sztuka walczy o pierwszeństwo z miłością. Ukazuje niezwykłe i głębokie powinowactwo duchowe Stanisławy i Karola, który powiadał: „Żywym swym cudnym głosem mówisz ludziom, o czym ja marzę”.

Barwnym, literackim językiem Teresa Chylińska przybliża urodę i klimat tamtych czasów i zdarzeń, rysuje sylwetkę czarującej kobiety i wielkiej artystki, która znacząco wpłynęła na kształt polskiego życia muzycznego.

Wielokrotnie wznawiany w krajach anglojęzycznych Przewodnik po analizie muzycznej Nicholasa Cooka prezentuje kluczowe wiadomości na temat klasycznych już dla XX wieku metod analitycznych i na polskim gruncie jest pierwszym tego typu kompleksowym ujęciem. Po zwięzłym przedstawieniu tak zwanych „tradycyjnych” metod analizy formy i harmoniki, stanowiących punkt odniesienia dla porównań, autor omówił w sposób teoretyczno-krytyczny, a także na konkretnych przykładach, wszystkie ważniejsze metody analityczne II połowy XX wieku...

Ideę tej pracy podyktowała nam potrzeba jak najbliższego poznania intencji Chopina, potrzeba pociągająca za sobą studia nad jego poglądami na sztukę i pedagogikę pianistyczną, a także nad kontekstem muzycznym i estetycznym, w który poglądy te się wpi...

Książka powstała jako owoc II Konferencji "Muzyka w Kulturze Europejskiej", która odbyłą się w dniach 17–19 września 2007 roku w Muzeum-Zamku w Łańcucie, zorganizowanej pod hasłem "Zbiory europejskiej kultury muzycznej w bibliotekach i archiwach w Po...

Autor w zwartej formie ukazuje czytelnikowi pełny obraz dziejów estetyki muzycznej od głębokiej starożytności do czasów najnowszych. Książka prezentuje cenną panoramę poglądów estetycznych w odniesieniu do muzyki w kolejnych epokach historycznych. Or...

Seria "Jazz w kulturze polskiej" pod redakcją Rafała Ciesielskiego została zainicjowana w 2014 roku. Obecny, czwarty tom, prezentuje jedenaście artykułów opisujących jazz w kulturze polskiej z różnych perspektyw.

Seria "Jazz w kulturze polskiej" pod redakcją Rafała Ciesielskiego została zainicjowana w 2014 roku. Prace zamieszczone w niniejszym tomie układają się w kilka obszarów. Reprezentowane jest więc spojrzenie na twórczość jazzową: w artykułach Marcina Olesia (sylwetka Andrzeja Przybielskiego) i Julii Rosińskiej-Kopali (o fenomenie Novi Singers). Z kolei podjęte zostało tropienie wątków jazzowych w materii innych sztuk: w odniesieniu do tekstów poetyckich przez Katarzynę Kucię-Kuśmierską (u Ewy Lipskiej), Aleksandrę Reimann-Czajkowską (u Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej) i Katarzynę Ciemierę (u Anny Świerszczyńskiej), zaś na gruncie filmu przez Andrzeja Winiszewskiego. Na obszar recepcyjny składają się wypowiedzi Rafała Ciesielskiego (postrzeganie jazzu w ujęciach leksykalnych do roku 1939), Krzysztofa Niźnika (definiowanie jazzu w piśmiennictwie muzycznym), Macieja Sawczuka (jazz w rozumieniu słuchaczy festiwalowych) i Ayi Al Azab-Ruszowskiej (kwestia natury recepcji jazzu i bluesa). Zagadnienia edukacji jazzowej w odniesieniu do improwizacji podjęli: Stanisław Danielewicz i Stanisław Halat. Tom dopełniają teksty Katarzyny Stroińskiej-Sierant (o tożsamości dzieła jazzowego), Katarzyny Smyk (o tytułach kompozycji jazzowych) i Artura Trudzika (o biuletynach festiwalowych PSJ). Ujęcia te pokazują, ku jak licznym i zróżnicowanym obszarom prowadziły jazzowe tropy, a w których to obszarach mogą one stawać się przedmiotem interdyscyplinarnych poczynań i ustaleń badawczych [ze wstępu Rafała Ciesielskiego]

The ensembles associated with monastery and parish churches were a very important element of musical life in Central Europe around the mid-eighteenth century. Yet the music created by early Classical composers, which constituted the core of their repertoire, remains poorly explored. Fr. Amandus Ivanschiz OSPPE (1727–1758) was one of such musicians, active in monasteries in Ranna, Wiener Neustadt, Rome, and Graz. 

Około połowy XVIII wieku bardzo istotną część życia muzycznego Europy Środkowej współtworzyły zespoły funkcjonujące przy kościołach klasztornych i parafialnych. Muzyka religijna kompozytorów wczesnoklasycznych, która stanowiła trzon ich repertuaru, pozostaje nadal słabo zbadana. Jednym z nich był paulin, o. Amandus Ivanschiz (1727–1758), który działał w klasztorach w Ranna, Wiener Neustadt, Rzymie i Grazu.

Założeniem prezentowanego trzeciego tomu "Katalogu Polskich Druków Muzycznych 1801-1875 w Bibliotekach Polskich" było skatalogowanie (wedle reguł przyjętych w poprzednich tomach serii) polskich druków muzycznych wydanych w okresie 1801-1875, znajdujących się w sześciu bibliotekach krakowskich. z wyłączeniem Biblioteki Jagiellońskiej, której zbiory tego rodzaju miały zostać opracowane w odrębnym tomie.

Marcello di Capua, włoski kompozytor i librecista żyjący w drugiej połowie XVIII i na początku XIX wieku, to kompozytor obecnie niemal zapomniany. Za życia cieszył się znacznym rozgłosem, będąc prawdziwym luminarzem włoskiego teatru operowego okresu klasycyzmu. W historii kultury polskiej zapisał się jako wieloletni kapelmistrz księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej. Pozostając przez całe ćwierćwiecze w służbie tej wybitnej mecenaski sztuki, współtworzył i kształtował życie muzyczne Łańcuta - jednej z czołowych rezydencji magnackich w ówczesnej Europie.

Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Piotrowi Poźniakowi w 70. rocznicę urodzin

Księga pamiątkowa dedykowana Profesor Małgorzacie Woźnej-Stankiewicz zawiera ponad trzydzieści artykułów naukowych dedykowanych Jubilatce, napisanych przez jej przyjaciół i uczniów - grupę wybitnych muzykologów polskich, włoskich, niemieckich i ukraińskich. Artykuły ujęte są w grupy tematyczne obejmujące (1) myśl o muzyce i idee estetyczne, (2) odtwarzanie przeszłości muzycznej, (3) postacie kompozytorów XIX i XX wieku, (4) kulturę muzyczną XIX i XX wieku oraz (5) dzieje muzykologii. Publikacja zawiera też biografię naukową Jubilatki, bibliografię jej prac oraz spis prac licencjackich, magisterskich i doktorskich napisanych pod jej kierownictwem naukowym.

Książka zawiera przegląd głównych trendów w muzyce polskiej XX wieku oraz przedstawienie wybranych sylwetek kompozytorów, których wkład do polskiej i światowej kultury muzycznej jest nie do przecenienia. […] W rozdziałach książki poświęconych kompo-zytorom urodzonym pod koniec XIX wieku, których twórczość w znacznej mierze przypada na początek XX wieku, podkreślono niezwykle ważną rolę Paderewskiego dla promocji kultury polskiej w świecie, znaczenie twórczości symfonicznej Karłowicza w kontekście muzyki jemu współczesnej, a także drogę twórczą Szymanowskiego prowadzącą do unowocześnienia warsztatu kompozytorskiego i genialnej stylizacji folkloru polskiego, porównywalnej z Chopinowską. Z pokolenia kompozytorów, których kariera artystyczna miała swój początek w okresie międzywojennym, więcej miejsca poświęcono Józefowi Kofflerowi, Aleksandrowi Tansmanowi, Grażynie Bacewicz, Romanowi Palestrowi, Andrzejowi Panufnikowi i Witoldowi Lutosławskiemu. Celem tej prezentacji jest zaakcentowanie oryginalności ich stylów muzycznych. Z następnej generacji kompozytorów bliżej przedstawiono Tadeusza Bairda, Kazimierza Serockiego, Henryka Mikołaja Góreckiego i Krzysztofa Pendereckiego. Fenomen Pendereckiego zapewne będzie można trafniej ukazać z dalszej perspektywy czasowej, ale już od dawna jest oczywiste, że to jego twórczość - niezależnie od kontrowersyjnych opinii, jakie prowokuje - jest ciągle obecna w światowym repertuarze koncertowym i operowym, zaznaczając tym samym miejsce muzyki polskiej w kulturze uniwersalnej […].

 (ze wstępu Autorki)