KSIĄŻKI

The title of this book comes from ancient Egypt. Much advice for the New Kingdom schoolboy has survived. He was recommended above all to set his heart on books (or rather papyrus rolls). Alternatives were dismal. He might take to wine, women, and song, beating time on his paunch, tumbling finally into the gutter.

Darmstadt - niemieckie miasto położone na południowym krańcu Hesji, w połowie drogi między Frankfurtem nad Menem a Heidelbergiem. To tu od 1946 roku odbywają się Internationale Ferienkurse für Neue Musik. Na przestrzeni blisko sześćdziesięcioletniej ...

Wydanie II poprawione i uzupełnione o przykłady nutowe

Niniejsze opracowanie powstało jako rezultat doświadczeń dydaktycznych: jest owocem kilku lat zajęć z zakresu powszechnej historii muzyki średniowiecza. Nie może być ono jednak traktowane jako oryginalny wkład autorski. Sama koncep­cja opracowania pochodzi bowiem głównie z monografii Richarda H. Hoppina Medieval Music (Nowy Jork 1978), której warstwa informacyjna została uzu­peł­nio­na lub zmodyfikowana na podstawie ustaleń zawartych w literaturze przedmiotu, a tylko w ograniczonym zakresie rezultatów badań własnych. Prezentowany pod­ręcz­nik nie ma ponadto charakteru zamkniętego. Pomyślany on został przede wszyst­kim jako pomocniczy materiał dla studentów muzykologii, który winien stanowić punkt wyjścia do bardziej szczegółowych rozważań nad złożoną i róż­no­rod­ną problematyką średniowiecznej polifonii. Podlegać więc będzie uzupeł­nie­niom wraz z pogłębianiem analiz samych kompozycji oraz postępem badań nad samą dyscypliną. Przedstawiany materiał okazać się też może przydatny dla wszyst­kich tych, których interesuje muzyka średniowiecza: dla studentów akademii muzycznych, uczniów szkół średnich i melomanów. [ze wstępu autorki książki]

Zagadnienia techniki dźwiękowej w polifonii XVI i początku XVII w., jej istoty i stosunku do teorii modus i harmonii oraz przemian myśli teoretycznej i muzyki przedtonalnej należą do ważnych i skomplikowanych dziedzin refleksji muzykologicznej. Toteż, choć stanowią od kilku dziesięcioleci przedmiot badań specjalistycznych, uchylają się interpretacji jednolitej, wolnej od sprzeczności. Autorzy, przyjmując różne założenia metodologiczne, wyrażali w szczególności odmienne poglądy na temat roli zasad modalnych, formułowanych przez teoretyków renesansu, w komponowaniu ówczesnych utworów wielogłosowych, a także pojmowali rozmaicie modalność polifoniczną, częstokroć porównywaną do tonalności harmonicznej.(…)

Niniejsza książka poświęcona jest charakterystyce prac wyznaczających główne koncepcje interpretacyjne techniki dźwiękowej w polifonii renesansu. Pierwszą jej część stanowi szczegółowe omówienie monografii Bernharda Meiera – Die Tonarten der klassischen Vokalpolyphonie (Utrecht 1974), która odegrała przełomową rolę w badaniach nad modalnością w polifonii XVI w. W części drugiej zaprezentowana została problematyka przedtonalnej techniki dźwiękowej i jej teorii zawarta w rozprawie habilitacyjnej Carla Dahlhausa – Untersuchungen über die Entstehung der harmonische Tonalität (Kassel 1968). (…)

W trzeciej części pracy wreszcie przedstawiona została koncepcja Harolda S. Powersa i jego zapatrywania na temat dziejów teorii modi w polifonii i przeobrażeń języka muzycznego XVI w. (…) Dopełnienie omówienia najwybitniejszych prac dotyczących teorii i języka dźwiękowego muzyki przedtonalnej stanowią komentarze i uwagi odnoszące się do literatury przedmiotu zamieszczone w przypisach.

(ze Wstępu książki)

Oddaję do rąk Czytelników książkę, która jest próbą ukazania życia i twórczości Fryderyka Chopina w formie przystępnej dla każdego, kto pragnie poznać bliżej postać i dokonania wielkiego artysty. Moją intencją jest ułatwienie czytelnikowi poznania wi...

Książka poświęcona jest jednemu z najbardziej interesujących i fundamentalnych zagadnień filozofii muzyki. Problematyka ekspresji muzycznej i emocjonalnych treści muzyki należy do najtrudniejszych i najbardziej kontrowersyjnych zagadnień estetyki. Pr...

Artykuły składające się na tom podejmują szeroką paletę najważniejszych zagadnień filozofii i estetyki muzyki. W tomie znajdują się artykuły poświęcone problematyce znaczenia, treści i formy muzyki, elementów semantycznych (znaku, symbolu) w muzyce, ...

Ferdynand Hoesick junior (1867‒1941) to warszawiak, który najlepiej czuł się i pracował w Krakowie, Paryżu i Zakopanem, człowiek wielu talentów, poliglota grający na fortepianie i z łatwością, niekiedy nadmierną, władający piórem. Był on badaczem obdarzonym intuicją i wyobraźnią, wytrwale poszukiwał źródeł pozwalających mu opisać szczegóły biografii Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Józefa Elsnera, Fryderyka Chopina i innych ważnych postaci polskiej kultury XIX wieku.

Do dziś nie powstała żadna praca traktująca szerzej o recepcji twórczości Żeleńskiego, co jest swoistym paradoksem, jako że za życia Władysława Żeleńskiego pisano o nim bardzo wiele. W samym tylko czasopiśmiennictwie z lat 1857–1939 (wyłączając dzienniki) znaleźć można prawie 850 artykułów i wzmianek prasowych o kompozytorze, wliczając w to materiały napisane bądź autoryzowane przez niego samego (np. wywiady). Korpus owych źródeł, stanowiący podstawę niniejszego opracowania, należy traktować nie tylko jako zasób informacji o muzyce Żeleńskiego i jej społecznej recepcji, ale i nie mniej istotną podstawę relacji na temat dziejów polskiej krytyki muzycznej.

(Z autorskiego wstępu do książki)

Praca stanowi próbę zarysowania syntetycznego obrazu historii muzyki w staniąteckim klasztorze w oparciu o analizę materiału źródłowego dostępnego w bogatym archiwum panien benedyktynek w Saniątkach.

Paweł Szymański (ur. 1954) jest obecnie jednym z czołowych kompozytorów polskich, twórcą wielu utworów instrumentalnych (orkiestrowych, kameralnych i solowych), wokalno-instrumentalnych, wokalnych, jednej opery, utworów na taśmę, a także muzyki teatralnej, filmowej i radiowej. Jego, podziwiana przez odbiorców, muzyka niesie z sobą wiele interesujących aspektów badawczych, ale tym, co wydaje się w niej najbardziej intrygujące, a jednocześnie ważne, wymuszające uwagę, czy wręcz narzucające się, jest intertekstualność, czyli nawiązania do tekstów przeszłości (intertekstów). Intertekstualność tej muzyki jest szczególna: globalna, tzn. wypełniająca utwory od początku do końca i ─ w wielu przypadkach ─ nie tak oczywista jak u innych współczesnych kompozytorów.

Tematem książki jest historia średniowiecznych tradycji liturgiczno-muzycznych biskupstw metropolii gnieźnieńskiej – obejmująca m.in. takie zagadnienia, jak owych tradycji pochodzenie i zróżnicowanie (rozdział 1 i 2), kultywowanie (rozdział 3) oraz ich rola w kształtowaniu lokalnego „patriotyzmu liturgicznego” (rozdz. 3 i epilog).

Próbując opisać okoliczności powstania, rozwój i funkcjonowanie oraz zmierzch tradycji liturgiczno-muzycznych gnieźnieńskiej prowincji skoncentrowano się na oficjum godzin kanonicznych. O ile bowiem repertuar mszalny stosunkowo wcześnie uległ względnej stabilizacji, o tyle dobór antyfon, responsoriów, czytań i modlitw odmawianych podczas horae canonicae był w poszczególnych diecezjach niejednolity aż do reformy potrydenckiej, szczególnie wyraziście ukazując odrębne cechy miejscowych ceremonii kościelnych. (…)

Ważnym komponentem tradycji liturgicznych, oprócz specyficznie ukształtowanych formularzy tekstów oficjów, są towarzyszące im melodie. Dominujący przez cały okres średniowiecza przekaz ustny muzycznej warstwy nabożeństw sprawił, że – paradoksalnie – była ona bardziej stabilna niż dobór tekstów liturgicznych, którego kompilacyjny charakter prowokował do wprowadzania częstych modyfikacji i aktualizacji. (…)

Pracę zamyka epilog przypominający okoliczności, w jakich kilkusetletnie polskie tradycje liturgiczne ustąpiły, pod koniec XVI stulecia, potrydenckiemu obrządkowi rzymskiemu.

(ze Wstępu książki)

 Książka ta jest pierwszą obszerną polską publikacją poświęconą norweskiej twórczości muzycznej XIX i XX wieku. Koncentruje się wokół tej części działalności wybranych norweskich twórców — Edwarda Griega, Eivinda Grovena i Lasse Thoresena — która nawi...

Zbiór materiałów nutowych Orkiestry i Chóru PR i TV w Krakowie składa się z 920 teczek zawierających materiały nutowe i odzwierciedla repertuar krakowskiego zespołu z lat 50. i 60.