KSIĄŻKI

Do dziś nie powstała żadna praca traktująca szerzej o recepcji twórczości Żeleńskiego, co jest swoistym paradoksem, jako że za życia Władysława Żeleńskiego pisano o nim bardzo wiele. W samym tylko czasopiśmiennictwie z lat 1857–1939 (wyłączając dzienniki) znaleźć można prawie 850 artykułów i wzmianek prasowych o kompozytorze, wliczając w to materiały napisane bądź autoryzowane przez niego samego (np. wywiady). Korpus owych źródeł, stanowiący podstawę niniejszego opracowania, należy traktować nie tylko jako zasób informacji o muzyce Żeleńskiego i jej społecznej recepcji, ale i nie mniej istotną podstawę relacji na temat dziejów polskiej krytyki muzycznej.

(Z autorskiego wstępu do książki)

The present volume offers a reflection on the phenomenon of the re-textualization of vocal music in the 16th and 17th century. Its main object of investigation is the contrafactum, an intertextual artifact par excellence that is studied here from multiple points of view.

The present volume focuses on three main themes: the dissemination of Italian music in central-eastern Europe, faithfully reflected in the numerous historical inventories of music items kept in ecclesiastic institutions of the area under consideration; the migration of musicians and composers; and the adaptation and assimilation of style and compositional techniques of Italian origin, suitably modified depending on the performing conditions of the different geo-cultural contexts.

Gdyby spytano mnie, dlaczego podjęłam tę pracę, odpowiedziałabym po prostu: raczej by naprawić krzywdę, niż wypełnić lukę . Od dawna przyjęto, że związki George Sand z Chopinem należą do historii ukazującej losy ludzi, a temat ten wydawał się wyczerpany przez obfitą bibliografię. […] Moment [wydania Korespondencji George Sand] wydał mi się sprzyjający projektowi, z jakim się nosiłam: propozycji analizy krytycznej - zarazem rzetelnej i pełnej - związków, jakie George Sand utrzymywała z Chopinem; chodziło o analizę w szerszej perspektywie rozwoju idei i tematów, które nadają kształt dziełom powieściopisarki […].

Niełatwo […] jeszcze dzisiaj mówić o George Sand i Chopinie. […] Historia tej słynnej pary wymaga od badacza, który pragnie zachować obiektywność, wielkiego poświęcenia i wypróbowanej cierpliwości. […] Czytelnik nie odnajdzie tutaj żadnej z sentymentalnych i urokliwych anegdot, lecz systematyczne odniesienie do źródeł, korespondencji lub dzieł, nawet jeśli ten aparat krytyczny może wydać się niekiedy uciążliwy […].

O ile bowiem mówiono wiele o miejscu Chopina w życiu uczuciowym George Sand, o tyle nie starano się w ogóle zbadać, jaki wpływ mogła wywrzeć na jej twórczość powieściową tak długa bliskość z genialnym muzykiem. Uznałam, że bardziej przejrzysty będzie plan, który ukaże znaczenie danych biograficznych przed zbadaniem ich literackiego przetworzenia. Pierwsza część niniejszego studium poświęcona jest więc listom i dziełom autobiograficznym George Sand […]. Celem drugiej części jest prześledzenie, w świetle wskazówek biograficznych, złożonych zależności między przeżytym doświadczeniem i inspirowaną nim kreacją artystyczną. [ze Słowa wstępnego Autorki]

Przedmiotem książki jest życie i twórczość Franciszka Liliusa, jednego z najważniejszych muzyków w Rzeczpospolitej w I połowie XVII wieku, kompozytora, pedagoga i kapelmistrza zespołu wokalno-instrumentalnego katedry krakowskiej w latach 1630–1657. Aktywność twórcza Liliusa miała duży wpływ na kształtowanie kultury muzycznej w dawnej Polsce, lecz nie doczekała się dotąd monografii.

Książka dostępna wyłącznie w postaci cyfrowej w wolnym dostępie tutaj.

Praca stanowi próbę zarysowania syntetycznego obrazu historii muzyki w staniąteckim klasztorze w oparciu o analizę materiału źródłowego dostępnego w bogatym archiwum panien benedyktynek w Saniątkach.

W książce podjęto problem muzycznej recepcji twórczości Adama Mickiewicza, rozpatrując ją na przykładzie kompozycji Stanisława Moniuszki napisanych do słów poety i skonfrontowanych z umuzycznieniami twórczości autora Pana Tadeusza powstałymi w XIX i XX stuleciu.

O wyborze Stanisława Moniuszki niejako na patrona muzycznej recepcji twórczości Adama Mickiewicza przesądziły trzy czynniki. Po pierwsze, utwory Moniuszki do słów Mickiewicza stanowią pokaźny wycinek jego dorobku kompozytorskiego; po drugie, autor Halki niejednokrotnie inicjował proces obecności konkretnych tekstów poety w repertuarze wokalnym; po trzecie wreszcie, udźwiękowienia wierszy Mickiewicza pióra Moniuszki są jednymi z najbardziej wartościowych pozycji w obfitej literaturze muzycznej powstałej na kanwie twórczości romantycznego wieszcza.

Książka powstała w wyniku wieloletnich prac nad gromadzeniem i klasyfikacją danych dotyczących dorobku kompozytorskiego wybitnego polskiego pianisty i stanowi próbę pełnego zaprezentowania dotychczasowego stanu badań w tym zakresie. (…). Adresowana j...

The ensembles associated with monastery and parish churches were a very important element of musical life in Central Europe around the mid-eighteenth century. Yet the music created by early Classical composers, which constituted the core of their repertoire, remains poorly explored. Fr. Amandus Ivanschiz OSPPE (1727–1758) was one of such musicians, active in monasteries in Ranna, Wiener Neustadt, Rome, and Graz. 

Około połowy XVIII wieku bardzo istotną część życia muzycznego Europy Środkowej współtworzyły zespoły funkcjonujące przy kościołach klasztornych i parafialnych. Muzyka religijna kompozytorów wczesnoklasycznych, która stanowiła trzon ich repertuaru, pozostaje nadal słabo zbadana. Jednym z nich był paulin, o. Amandus Ivanschiz (1727–1758), który działał w klasztorach w Ranna, Wiener Neustadt, Rzymie i Grazu.

Książka poświęcona jest jednemu z najbardziej interesujących i fundamentalnych zagadnień filozofii muzyki. Problematyka ekspresji muzycznej i emocjonalnych treści muzyki należy do najtrudniejszych i najbardziej kontrowersyjnych zagadnień estetyki. Pr...

Artykuły składające się na tom podejmują szeroką paletę najważniejszych zagadnień filozofii i estetyki muzyki. W tomie znajdują się artykuły poświęcone problematyce znaczenia, treści i formy muzyki, elementów semantycznych (znaku, symbolu) w muzyce, ...