KSIĄŻKI

Prezentowana książka nie jest powieścią biograficzną, ale zbiorem esejów zamieszczonych tu przez wielu znanych autorów, m.in. historyków i muzykologów oraz artystów polskich, będących wykonawcami dzieł Paderewskiego. Album zawiera informacje przeznaczone dla tych Czytelników, którzy chcieliby pogłębić i usystematyzować swoją wiedzę o Polaku miary niepospolitej — Ignacym Janie Paderewskim. (…)

      Literatura dotycząca Paderewskiego, publikowana zarówno w języku polskim, jak i angielskim, jest dziś co prawda znacznie obfitsza niż przed laty, ale skupia się często na jednym z talentów Mistrza, np. na sztuce pianistycznej, oratorskiej czy kompozytorskiej, bądź też na wątku biograficznym lub patriotycznym. Zadanie zaś, które stawia sobie pomysłodawca i redaktor prezentowanego Albumu, to przedstawienie, w formie krótkich artykułów, różnorodnych zdolności i osiągnięć Paderewskiego. Pragniemy, by nasza książka stała się podręcznym kompendium informacji, rodzajem potpourri, zachęcającym Czytelników do dalszych penetracji i poszerzenia wiedzy na temat Paderewskiego.

(…)

Publikację niniejszą staraliśmy się wzbogacić ilustracjami, które są nierzadko drukowane po raz pierwszy. Zamykają książkę dwa aneksy: w pierwszym znajduje się wykaz filmów o Paderewskim, które są przechowywane w polskich zbiorach filmotecznych, a w drugim — wykaz filmów o innych kompozytorach i artystach polskich. Wykaz ten opracowano na prośbę naszego Towarzystwa (wydawców książki) i — jakkolwiek nie związany tematycznie z osobą Paderewskiego — jest on tu potraktowany jako element promocji polskiej muzyki za granicą i w kraju.

(…)

Dodatek do książki stanowi płyta z utworami Ignacego Jana Paderewskiego.

(ze wstępu Kazimierza Czekaja)

Opera przeżywa rozkwit na przełomie XX i XXI wieku. Do ożywienia zainteresowania tym niezwykle atrakcyjnym dla widzów gatunkiem muzyki scenicznej przyczynili się w dużej mierze kompozytorzy amerykańscy tworzący w drugiej połowie XX wieku: Philip Glass, John Adams i Steve Reich. Duże znaczenie w amerykańskiej twórczości operowej mają dzieła sięgające po współczesną tematykę polityczną, wśród których wielką popularnością cieszy się zwłaszcza Nixon w Chinach Johna Adamsa. Wątek polityczny pojawia się również w wideooperze Steve’a Reicha The Cave, przedstawiającej reprezentantów różnych narodów: Żydów, Palestyńczyków oraz Amerykanów. Ważną operą społeczno-polityczną jest także Satyagraha Philipa Glassa. Wszystkie te trzy opery współtworzą paradygmat współczesnej opery amerykańskiej o tematyce politycznej z typową dlań różnorodnością gatunków muzycznych, reprezentując nowe rodzaje muzyki scenicznej (dokumentalny utwór sceniczny o aktualnej treści, wideoopera oraz opera portretowa).

Ideę tej pracy podyktowała nam potrzeba jak najbliższego poznania intencji Chopina, potrzeba pociągająca za sobą studia nad jego poglądami na sztukę i pedagogikę pianistyczną, a także nad kontekstem muzycznym i estetycznym, w który poglądy te się wpi...

Seria "Jazz w kulturze polskiej" pod redakcją Rafała Ciesielskiego została zainicjowana w 2014 roku. Prace zamieszczone w niniejszym tomie układają się w kilka obszarów. Reprezentowane jest więc spojrzenie na twórczość jazzową: w artykułach Marcina Olesia (sylwetka Andrzeja Przybielskiego) i Julii Rosińskiej-Kopali (o fenomenie Novi Singers). Z kolei podjęte zostało tropienie wątków jazzowych w materii innych sztuk: w odniesieniu do tekstów poetyckich przez Katarzynę Kucię-Kuśmierską (u Ewy Lipskiej), Aleksandrę Reimann-Czajkowską (u Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej) i Katarzynę Ciemierę (u Anny Świerszczyńskiej), zaś na gruncie filmu przez Andrzeja Winiszewskiego. Na obszar recepcyjny składają się wypowiedzi Rafała Ciesielskiego (postrzeganie jazzu w ujęciach leksykalnych do roku 1939), Krzysztofa Niźnika (definiowanie jazzu w piśmiennictwie muzycznym), Macieja Sawczuka (jazz w rozumieniu słuchaczy festiwalowych) i Ayi Al Azab-Ruszowskiej (kwestia natury recepcji jazzu i bluesa). Zagadnienia edukacji jazzowej w odniesieniu do improwizacji podjęli: Stanisław Danielewicz i Stanisław Halat. Tom dopełniają teksty Katarzyny Stroińskiej-Sierant (o tożsamości dzieła jazzowego), Katarzyny Smyk (o tytułach kompozycji jazzowych) i Artura Trudzika (o biuletynach festiwalowych PSJ). Ujęcia te pokazują, ku jak licznym i zróżnicowanym obszarom prowadziły jazzowe tropy, a w których to obszarach mogą one stawać się przedmiotem interdyscyplinarnych poczynań i ustaleń badawczych [ze wstępu Rafała Ciesielskiego]

Seria "Jazz w kulturze polskiej" pod redakcją Rafała Ciesielskiego została zainicjowana w 2014 roku. Obecny, czwarty tom, prezentuje jedenaście artykułów opisujących jazz w kulturze polskiej z różnych perspektyw.

Tematem książki jest historia średniowiecznych tradycji liturgiczno-muzycznych biskupstw metropolii gnieźnieńskiej – obejmująca m.in. takie zagadnienia, jak owych tradycji pochodzenie i zróżnicowanie (rozdział 1 i 2), kultywowanie (rozdział 3) oraz ich rola w kształtowaniu lokalnego „patriotyzmu liturgicznego” (rozdz. 3 i epilog).

Próbując opisać okoliczności powstania, rozwój i funkcjonowanie oraz zmierzch tradycji liturgiczno-muzycznych gnieźnieńskiej prowincji skoncentrowano się na oficjum godzin kanonicznych. O ile bowiem repertuar mszalny stosunkowo wcześnie uległ względnej stabilizacji, o tyle dobór antyfon, responsoriów, czytań i modlitw odmawianych podczas horae canonicae był w poszczególnych diecezjach niejednolity aż do reformy potrydenckiej, szczególnie wyraziście ukazując odrębne cechy miejscowych ceremonii kościelnych. (…)

Ważnym komponentem tradycji liturgicznych, oprócz specyficznie ukształtowanych formularzy tekstów oficjów, są towarzyszące im melodie. Dominujący przez cały okres średniowiecza przekaz ustny muzycznej warstwy nabożeństw sprawił, że – paradoksalnie – była ona bardziej stabilna niż dobór tekstów liturgicznych, którego kompilacyjny charakter prowokował do wprowadzania częstych modyfikacji i aktualizacji. (…)

Pracę zamyka epilog przypominający okoliczności, w jakich kilkusetletnie polskie tradycje liturgiczne ustąpiły, pod koniec XVI stulecia, potrydenckiemu obrządkowi rzymskiemu.

(ze Wstępu książki)

Książka zawiera przegląd głównych trendów w muzyce polskiej XX wieku oraz przedstawienie wybranych sylwetek kompozytorów, których wkład do polskiej i światowej kultury muzycznej jest nie do przecenienia. […] W rozdziałach książki poświęconych kompo-zytorom urodzonym pod koniec XIX wieku, których twórczość w znacznej mierze przypada na początek XX wieku, podkreślono niezwykle ważną rolę Paderewskiego dla promocji kultury polskiej w świecie, znaczenie twórczości symfonicznej Karłowicza w kontekście muzyki jemu współczesnej, a także drogę twórczą Szymanowskiego prowadzącą do unowocześnienia warsztatu kompozytorskiego i genialnej stylizacji folkloru polskiego, porównywalnej z Chopinowską. Z pokolenia kompozytorów, których kariera artystyczna miała swój początek w okresie międzywojennym, więcej miejsca poświęcono Józefowi Kofflerowi, Aleksandrowi Tansmanowi, Grażynie Bacewicz, Romanowi Palestrowi, Andrzejowi Panufnikowi i Witoldowi Lutosławskiemu. Celem tej prezentacji jest zaakcentowanie oryginalności ich stylów muzycznych. Z następnej generacji kompozytorów bliżej przedstawiono Tadeusza Bairda, Kazimierza Serockiego, Henryka Mikołaja Góreckiego i Krzysztofa Pendereckiego. Fenomen Pendereckiego zapewne będzie można trafniej ukazać z dalszej perspektywy czasowej, ale już od dawna jest oczywiste, że to jego twórczość - niezależnie od kontrowersyjnych opinii, jakie prowokuje - jest ciągle obecna w światowym repertuarze koncertowym i operowym, zaznaczając tym samym miejsce muzyki polskiej w kulturze uniwersalnej […].

 (ze wstępu Autorki)

Panufnik's main artistic idea: achieving a balance between the richness of emotions and the intellectual tension in his musical work. The sound system of the composer was crystallized until the late sixties...

Główna idea artystyczna Andrzeja Panufnika: osiągnięcie w dziele muzycznym równowagi między bogactwem emocji i ładunkiem intelektualnym towarzyszyła mu w całej jego drodze twórczej. System dźwiękowy kompozytora skrystalizował się wprawdzie dopiero z ...

The publication is a documentation of the Chopin Congress held in Warsaw on the 150th anniversary of the composer's death.

Publikacja stanowi dokumentację Kongresu Chopinowskiego, jaki odbył się w Warszawie w 150. rocznicę śmierci kompozytora.

The book i available on-line free of charge. Click here to download it.

Il secondo libro delle divine lodi contains a total of 28 compositions, of which 21 are vocal and instrumental. Considering that among two-part compositions there is also a Mass, divided, as was customary, into five parts, this second volume is no less substantial than the previous one, and moreover has a greater variety of vocal and instrumental combinations: within it, in fact, we find a higher number of concertos for one and for three voices and continuo, as well as three four-voice motets and two instrumental compositions for four instruments.

Ferdynand Hoesick junior (1867‒1941) to warszawiak, który najlepiej czuł się i pracował w Krakowie, Paryżu i Zakopanem, człowiek wielu talentów, poliglota grający na fortepianie i z łatwością, niekiedy nadmierną, władający piórem. Był on badaczem obdarzonym intuicją i wyobraźnią, wytrwale poszukiwał źródeł pozwalających mu opisać szczegóły biografii Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Józefa Elsnera, Fryderyka Chopina i innych ważnych postaci polskiej kultury XIX wieku.

Książka powstała jako owoc II Konferencji "Muzyka w Kulturze Europejskiej", która odbyłą się w dniach 17–19 września 2007 roku w Muzeum-Zamku w Łańcucie, zorganizowanej pod hasłem "Zbiory europejskiej kultury muzycznej w bibliotekach i archiwach w Po...

Autor w zwartej formie ukazuje czytelnikowi pełny obraz dziejów estetyki muzycznej od głębokiej starożytności do czasów najnowszych. Książka prezentuje cenną panoramę poglądów estetycznych w odniesieniu do muzyki w kolejnych epokach historycznych. Or...