Ferdynand Hoesick junior. Studia pod redakcją Małgorzaty Woźnej-Stankiewicz

Ferdynand Hoesick junior (1867‒1941) to warszawiak, który najlepiej czuł się i pracował w Krakowie, Paryżu i Zakopanem, człowiek wielu talentów, poliglota grający na fortepianie i z łatwością, niekiedy nadmierną, władający piórem. Był on badaczem obdarzonym intuicją i wyobraźnią, wytrwale poszukiwał źródeł pozwalających mu opisać szczegóły biografii Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego, Józefa Elsnera, Fryderyka Chopina i innych ważnych postaci polskiej kultury XIX wieku. Należał do apologetów swoich mistrzów – Stanisława Tarnowskiego i Juliana Klaczki, oraz do grona przyjaciół lub znajomych znanych twórców – Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Lucjana Rydla, Władysława Mickiewicza, Henryka Sienkiewicza, Wojciecha Kossaka, Stanisława Wyspiańskiego, Teodora Axentowicza, Władysława Żeleńskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Władysława Górskiego i wielu innych.

Ten niestrudzony historiograf, chętnie oddający się lekturze pamiętników i korespondencji różnych osób, sam też opisał swoje losy i opublikował wspomnienia. Od krakowskich lat studenckich po ostatni warszawski okres życia był płodnym publicystą i muzykografem współpracującym z licznymi gazetami i czasopismami. Ferdynand Hoesick junior, syn Ferdynanda Wilhelma Hoesicka seniora (1835‒1900), po śmierci ojca kontynuował też działalność rodzinnej firmy księgarskiej.

Niniejszy tom studiów poświęconych Ferdynandowi Hoesickowi juniorowi jest pierwszym wieloaspektowym ujęciem fenomenu tej oryginalnej postaci. Dziesięciu autorów opisuje biografię Hoesicka, jego działalność, dokonania i ich recepcję.

                 Małgorzata Woźna-Stankiewicz