KSIĄŻKI

Dostępność:

dostępny

Dostępność:

dostępny

Dostępność:

dostępny

Do dziś nie powstała żadna praca traktująca szerzej o recepcji twórczości Żeleńskiego, co jest swoistym paradoksem, jako że za życia Władysława Żeleńskiego pisano o nim bardzo wiele. W samym tylko czasopiśmiennictwie z lat 1857–1939 (wyłączając dzienniki) znaleźć można prawie 850 artykułów i wzmianek prasowych o kompozytorze, wliczając w to materiały napisane bądź autoryzowane przez niego samego (np. wywiady). Korpus owych źródeł, stanowiący podstawę niniejszego opracowania, należy traktować nie tylko jako zasób informacji o muzyce Żeleńskiego i jej społecznej recepcji, ale i nie mniej istotną podstawę relacji na temat dziejów polskiej krytyki muzycznej.

(Z autorskiego wstępu do książki)

Dostępność:

dostępny

The ensembles associated with monastery and parish churches were a very important element of musical life in Central Europe around the mid-eighteenth century. Yet the music created by early Classical composers, which constituted the core of their repertoire, remains poorly explored. Fr. Amandus Ivanschiz OSPPE (1727–1758) was one of such musicians, active in monasteries in Ranna, Wiener Neustadt, Rome, and Graz. 

Około połowy XVIII wieku bardzo istotną część życia muzycznego Europy Środkowej współtworzyły zespoły funkcjonujące przy kościołach klasztornych i parafialnych. Muzyka religijna kompozytorów wczesnoklasycznych, która stanowiła trzon ich repertuaru, pozostaje nadal słabo zbadana. Jednym z nich był paulin, o. Amandus Ivanschiz (1727–1758), który działał w klasztorach w Ranna, Wiener Neustadt, Rzymie i Grazu.

Dostępność:

dostępny

Dostępność:

na wyczerpaniu

Paweł Szymański (ur. 1954) jest obecnie jednym z czołowych kompozytorów polskich, twórcą wielu utworów instrumentalnych (orkiestrowych, kameralnych i solowych), wokalno-instrumentalnych, wokalnych, jednej opery, utworów na taśmę, a także muzyki teatralnej, filmowej i radiowej. Jego, podziwiana przez odbiorców, muzyka niesie z sobą wiele interesujących aspektów badawczych, ale tym, co wydaje się w niej najbardziej intrygujące, a jednocześnie ważne, wymuszające uwagę, czy wręcz narzucające się, jest intertekstualność, czyli nawiązania do tekstów przeszłości (intertekstów). Intertekstualność tej muzyki jest szczególna: globalna, tzn. wypełniająca utwory od początku do końca i ─ w wielu przypadkach ─ nie tak oczywista jak u innych współczesnych kompozytorów.

Dostępność:

dostępny

Książka ta jest skierowana do uczniów szkół muzycznych, studentów i nauczycieli fortepianu, jak również do tych wszystkich, którzy chcieliby udoskonalić swój warsztat pianistyczny poprzez samokształcenie. Może okazać się przydatna zarówno dla osób rozpoczynających naukę, jak i dla tych wykonawców, którzy osiągnęli już biegłość, lecz posługują się nienaturalną techniką gry. Zawarte w niej informacje dotyczą czysto ruchowego aspektu sztuki pianistycznej.

Znaczenie techniki gry na fortepianie wynika z samej natury instrumentu, jego konstrukcji, bogactwa efektów brzmieniowych, jakie pozwala uzyskać, rodzaju dźwięku i sposobu jego wydobycia. W przypadku fortepianu wykonawca oddzielony jest od źródła dźwięku złożonym mechanizmem i nie ma z nim bezpośredniego kontaktu. Umiejętność gry nie jest związana bezpośrednio z umiejętnością panowania nad źródłem dźwięku (głos, instrumenty smyczkowe, dęte), lecz tylko pośrednio poprzez kontrolę nad mechanizmem, przy pomocy którego jest on wydobywany […].

Obserwując z zewnątrz spektakularne aspekty gry bardzo trudno jest dociec jej wewnętrznego mechanizmu. Przekonał się o tym każdy kto próbował „podejrzeć” sposób gry mistrza. W kontakcie ze sztuką Horowitza czy Volodosa rodzi się często pytanie, jak oni to robią? W książce tej chciałbym pokusić się o odpowiedź (chociaż po części) na to frapujące pytanie. (Ze wstępu Autora książki)

Dostępność:

brak towaru