Dostępność:

dostępny

Podstawowymi pojęciami wykorzystywanymi w piśmiennictwie dotyczącym muzyki XX wieku są: "atonalność", "dodekafonia" i "serializm". Zacieranie różnicy między jakością brzmienia zanotowanych układów dźwiękowych a ich abstrakcyjną (konceptualną) koheren...

Dostępność:

brak towaru

Do dziś nie powstała żadna praca traktująca szerzej o recepcji twórczości Żeleńskiego, co jest swoistym paradoksem, jako że za życia Władysława Żeleńskiego pisano o nim bardzo wiele. W samym tylko czasopiśmiennictwie z lat 1857–1939 (wyłączając dzienniki) znaleźć można prawie 850 artykułów i wzmianek prasowych o kompozytorze, wliczając w to materiały napisane bądź autoryzowane przez niego samego (np. wywiady). Korpus owych źródeł, stanowiący podstawę niniejszego opracowania, należy traktować nie tylko jako zasób informacji o muzyce Żeleńskiego i jej społecznej recepcji, ale i nie mniej istotną podstawę relacji na temat dziejów polskiej krytyki muzycznej.

(Z autorskiego wstępu do książki)

Dostępność:

dostępny

Niniejsza publikacja dokumentuje Sympozjum, które odbyło się 31 marca 2006 roku w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, zorganizowane przez zespół badawczy tego Instytutu. Książka obejmuje zarys głównych problemów estetycznych i teoretycznych, związanych z pojęciami "modernizmu" i "postmodernizmu", jakie pojawiły się w myśli humanistycznej od końca XIX wieku do czasów współczesnych, oraz analizę wybranych utworów kompozytorów polskich przeprowadzoną z punktu widzenia ich cech indywidualnych oraz ich związków z głównymi trendami artystycznymi epoki, w kontekście głoszonych przez twórców poglądów estetycznych. Nowe techniki kompozytorskie i idee artystyczne kultywowane w ciągu minionego stulecia były źródłem powstania wielu nurtów artystycznych o odrębnych, a nawet przeciwstawnych zespołach cech.

Dostępność:

brak towaru

W listopadzie 1911 roku Zdzisław Jachimecki założył pierwsze na ziemiach polskich seminarium muzykologiczne w Uniwersytecie Jagiellońskim. Kronika stuletniej działalności muzykologii krakowskiej, artykuły pióra jej pierwszych mistrzów i uczniów oraz jej pracowników w 2011 roku tworzą jubileuszowy almanach.

Dostępność:

dostępny

Praca stanowi próbę zarysowania syntetycznego obrazu historii muzyki w staniąteckim klasztorze w oparciu o analizę materiału źródłowego dostępnego w bogatym archiwum panien benedyktynek w Saniątkach.

Dostępność:

dostępny

Dostępność:

brak towaru

Książka ta jest skierowana do uczniów szkół muzycznych, studentów i nauczycieli fortepianu, jak również do tych wszystkich, którzy chcieliby udoskonalić swój warsztat pianistyczny poprzez samokształcenie. Może okazać się przydatna zarówno dla osób rozpoczynających naukę, jak i dla tych wykonawców, którzy osiągnęli już biegłość, lecz posługują się nienaturalną techniką gry. Zawarte w niej informacje dotyczą czysto ruchowego aspektu sztuki pianistycznej.

Znaczenie techniki gry na fortepianie wynika z samej natury instrumentu, jego konstrukcji, bogactwa efektów brzmieniowych, jakie pozwala uzyskać, rodzaju dźwięku i sposobu jego wydobycia. W przypadku fortepianu wykonawca oddzielony jest od źródła dźwięku złożonym mechanizmem i nie ma z nim bezpośredniego kontaktu. Umiejętność gry nie jest związana bezpośrednio z umiejętnością panowania nad źródłem dźwięku (głos, instrumenty smyczkowe, dęte), lecz tylko pośrednio poprzez kontrolę nad mechanizmem, przy pomocy którego jest on wydobywany […].

Obserwując z zewnątrz spektakularne aspekty gry bardzo trudno jest dociec jej wewnętrznego mechanizmu. Przekonał się o tym każdy kto próbował „podejrzeć” sposób gry mistrza. W kontakcie ze sztuką Horowitza czy Volodosa rodzi się często pytanie, jak oni to robią? W książce tej chciałbym pokusić się o odpowiedź (chociaż po części) na to frapujące pytanie. (Ze wstępu Autora książki)

Dostępność:

brak towaru